Chords for The Cats – Lea | Het verhaal achter het nummer | Top 2000 a gogo
Tempo:
128.75 bpm
Chords used:
Ab
Eb
Db
Dbm
Ebm
Tuning:Standard Tuning (EADGBE)Capo:+0fret
Start Jamming...
Volendam 29 november 1967.
Mevrouw, ik weet niet goed hoe ik deze brief moet beginnen.
U kent ons niet en wij, dat zijn de Ketsert Volendam, kennen u niet.
Maar ik schrijf deze brief omdat [Dbm] Lia en wij [Ab] elkaar wel kenden.
En ik [Ebm] probeer iets over te brengen [Ab] van wat wij voelden toen wij het [Eb] verschrikkelijke nieuws hoorden.
[Ab]
[Eb] [Ab]
[Cm] MUZIEK
[Db]
[Ab]
[Eb]
[G]
Wij kenden haar van een groepje fans, een stuk of 4 of 5 meisjes van dezelfde leeftijd.
We [Ab] waren er een beetje mee aan het dollen met [Am] die meiden.
Lia was een van de leukste meiden, vond ik.
Een mooie Noord-Hollandse derner.
Ze was altijd een hele grote Kets-fan.
En ze ging met vriendinnen uit het dorp waar ze alle dagen mee naar school ging.
Na de werk later ging ze altijd de Kets achterna overal naartoe.
[Ab] Foto's die Lia kreeg van de Kets met de handtekeningen erop [Eb] van de jongens toen.
Daar [Ab] was ze zo trots op.
[Cm] [Db]
[Ab]
[Eb] [Ab]
Zondagavond heb ik mij dikkels op betrapt dat ik onder het spelen de zaal afzocht.
Naar dat meisje met het stralende gezicht waarvan ik [Db] onbewust was gaan houden.
Zoals je van een [Ab] goede vriend of vriendin kan gaan houden.
[Ebm] Mevrouw, ik weet zeker dat het gezicht van [Ab] Lia dat mij de laatste dagen niet heeft losgelaten, mij nog heel lang zal bijblijven.
[Db] [Ab]
Deze foto hebben ze zelf nooit gezien.
Die hebben ze voor de vrienden laten maken.
Ze was 19.
Twee dagen voor de overleiding is die gemaakt.
Zelf hebben ze nooit [Db] gezien.
[Ab] Na een jaar kwam dan de brief van het plaatje dat hij een liedje voor haar had geschreven.
Dat ons ontzettend ontroerde.
Beste mevrouw, u zult het misschien wel een beetje vreemd vinden om zomaar weer eens een brief van mij te krijgen.
Het is namelijk zo dat ik al een tijdje geleden een liedje heb geschreven ter nagedachtenis aan Lia.
Ik heb getracht de machteloze [Abm] wanhoop tot uiting te brengen die een mens voelt als iemand uit zijn gezichtsring wordt weggerukt.
Zonder dat je er ook maar iets aan kunt doen.
Het is erg he, dat hij dat zoveel jaar zozeer doet.
Het is echt altijd verdriet, sla ik nou echt niet door.
Hier is Lia.
In het begin heette het ook nog Song at the end of a life.
How do you feel watching a rose [Eb] carefully rocked by the wind?
Show [Abm] me your eyes watching that rose killed by a force you [Ab] can't fight.
[Db]
[Ab]
[Eb]
Ik heb de demo versie aan de moeder van Lia laten horen.
[Ab] Toen heb ik gevraagd, ja maar [Dbm] als wij dit gaan opnemen en het komt op de radio, kunt u dat dan aan?
En toen zei ze ja ik denk het wel, maar er moet niet een publiciteitscircus om me heen komen.
Dus ik heb toen beloofd om dat stil te houden.
Ik werkte toen met mijn zusje in Onderdijk op een confectie atelier.
En toen daar later werkte ik daar dus alleen en toen kwam dat plaatje allemaal voor de radio onder mijn werk door.
Dus ja, ik mocht niet laten blijken dat het van ons Lia was.
Dat het [Db] niet een stuntverhaal zou worden, maar dat wilde mijn mama beslist niet.
[Ab] [Eb] Op een gegeven moment, als je dat de [Ab] eerste keer voor de [Dbm] radio hoort, dat gaf een heel dubbel [Eb] gevoel.
En zeker toen het [Ab] onze eerste nummer één hit werd, [Db] ja dan is het natuurlijk een soort [Ab] euforie.
En aan de andere kant heeft dat liedje natuurlijk een hele tragische achtergrond.
Opnieuw bereikt de [Eb] Nederlandse groep met een compositie van eigen hand de [Ab] eerste plaats.
Lia levert de kerts hun eerste gouden plaat op.
[Db]
Wat ik heel [Ab] mooi vond, wat de moeder van Lia mij vertelde, jij hebt mij Lia een levend monument gegeven.
En dat vond ik [E] heel mooi, dat ontroerde mij enorm.
Een mooi monument was het.
En nog steeds, als ik het liedje hoor, denk ik, nou ze denken toch nog even iets anders.
Daar ben ik trots op.
[B]
Mevrouw, ik weet niet goed hoe ik deze brief moet beginnen.
U kent ons niet en wij, dat zijn de Ketsert Volendam, kennen u niet.
Maar ik schrijf deze brief omdat [Dbm] Lia en wij [Ab] elkaar wel kenden.
En ik [Ebm] probeer iets over te brengen [Ab] van wat wij voelden toen wij het [Eb] verschrikkelijke nieuws hoorden.
[Ab]
[Eb] [Ab]
[Cm] MUZIEK
[Db]
[Ab]
[Eb]
[G]
Wij kenden haar van een groepje fans, een stuk of 4 of 5 meisjes van dezelfde leeftijd.
We [Ab] waren er een beetje mee aan het dollen met [Am] die meiden.
Lia was een van de leukste meiden, vond ik.
Een mooie Noord-Hollandse derner.
Ze was altijd een hele grote Kets-fan.
En ze ging met vriendinnen uit het dorp waar ze alle dagen mee naar school ging.
Na de werk later ging ze altijd de Kets achterna overal naartoe.
[Ab] Foto's die Lia kreeg van de Kets met de handtekeningen erop [Eb] van de jongens toen.
Daar [Ab] was ze zo trots op.
[Cm] [Db]
[Ab]
[Eb] [Ab]
Zondagavond heb ik mij dikkels op betrapt dat ik onder het spelen de zaal afzocht.
Naar dat meisje met het stralende gezicht waarvan ik [Db] onbewust was gaan houden.
Zoals je van een [Ab] goede vriend of vriendin kan gaan houden.
[Ebm] Mevrouw, ik weet zeker dat het gezicht van [Ab] Lia dat mij de laatste dagen niet heeft losgelaten, mij nog heel lang zal bijblijven.
[Db] [Ab]
Deze foto hebben ze zelf nooit gezien.
Die hebben ze voor de vrienden laten maken.
Ze was 19.
Twee dagen voor de overleiding is die gemaakt.
Zelf hebben ze nooit [Db] gezien.
[Ab] Na een jaar kwam dan de brief van het plaatje dat hij een liedje voor haar had geschreven.
Dat ons ontzettend ontroerde.
Beste mevrouw, u zult het misschien wel een beetje vreemd vinden om zomaar weer eens een brief van mij te krijgen.
Het is namelijk zo dat ik al een tijdje geleden een liedje heb geschreven ter nagedachtenis aan Lia.
Ik heb getracht de machteloze [Abm] wanhoop tot uiting te brengen die een mens voelt als iemand uit zijn gezichtsring wordt weggerukt.
Zonder dat je er ook maar iets aan kunt doen.
Het is erg he, dat hij dat zoveel jaar zozeer doet.
Het is echt altijd verdriet, sla ik nou echt niet door.
Hier is Lia.
In het begin heette het ook nog Song at the end of a life.
How do you feel watching a rose [Eb] carefully rocked by the wind?
Show [Abm] me your eyes watching that rose killed by a force you [Ab] can't fight.
[Db]
[Ab]
[Eb]
Ik heb de demo versie aan de moeder van Lia laten horen.
[Ab] Toen heb ik gevraagd, ja maar [Dbm] als wij dit gaan opnemen en het komt op de radio, kunt u dat dan aan?
En toen zei ze ja ik denk het wel, maar er moet niet een publiciteitscircus om me heen komen.
Dus ik heb toen beloofd om dat stil te houden.
Ik werkte toen met mijn zusje in Onderdijk op een confectie atelier.
En toen daar later werkte ik daar dus alleen en toen kwam dat plaatje allemaal voor de radio onder mijn werk door.
Dus ja, ik mocht niet laten blijken dat het van ons Lia was.
Dat het [Db] niet een stuntverhaal zou worden, maar dat wilde mijn mama beslist niet.
[Ab] [Eb] Op een gegeven moment, als je dat de [Ab] eerste keer voor de [Dbm] radio hoort, dat gaf een heel dubbel [Eb] gevoel.
En zeker toen het [Ab] onze eerste nummer één hit werd, [Db] ja dan is het natuurlijk een soort [Ab] euforie.
En aan de andere kant heeft dat liedje natuurlijk een hele tragische achtergrond.
Opnieuw bereikt de [Eb] Nederlandse groep met een compositie van eigen hand de [Ab] eerste plaats.
Lia levert de kerts hun eerste gouden plaat op.
[Db]
Wat ik heel [Ab] mooi vond, wat de moeder van Lia mij vertelde, jij hebt mij Lia een levend monument gegeven.
En dat vond ik [E] heel mooi, dat ontroerde mij enorm.
Een mooi monument was het.
En nog steeds, als ik het liedje hoor, denk ik, nou ze denken toch nog even iets anders.
Daar ben ik trots op.
[B]
Key:
Ab
Eb
Db
Dbm
Ebm
Ab
Eb
Db
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ Volendam 29 november _ 1967.
_ _ Mevrouw, ik weet niet goed hoe ik deze brief moet beginnen.
U kent ons niet en wij, dat zijn de Ketsert Volendam, kennen u niet.
Maar ik schrijf deze brief omdat [Dbm] Lia en wij [Ab] elkaar wel kenden.
En ik [Ebm] probeer iets over te brengen [Ab] van wat wij voelden toen wij het [Eb] verschrikkelijke nieuws hoorden.
_ _ _ [Ab] _ _ _ _
_ [Eb] _ _ _ _ [Ab] _ _ _
_ _ [Cm] MUZIEK
_ _ _ [Db] _
_ _ _ _ [Ab] _ _ _ _
_ _ _ [Eb] _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ [G] _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ Wij kenden haar van een groepje fans, een stuk of 4 of 5 meisjes van dezelfde leeftijd.
We [Ab] waren er een beetje mee aan het dollen met [Am] die meiden.
Lia was een van de leukste meiden, vond ik.
Een mooie Noord-Hollandse derner.
Ze was altijd een hele grote Kets-fan.
En ze ging met vriendinnen uit het dorp waar ze _ alle dagen mee naar school ging. _
_ _ Na de werk later ging ze altijd de Kets achterna overal naartoe.
[Ab] Foto's die Lia _ kreeg van de Kets met de handtekeningen erop [Eb] van de jongens toen.
Daar [Ab] was ze zo trots op. _ _ _ _
[Cm] _ _ _ [Db] _ _ _ _ _
[Ab] _ _ _ _ _ _ _ _
_ [Eb] _ _ _ _ [Ab] _ _ _
Zondagavond heb ik mij dikkels op betrapt dat ik onder het spelen de zaal afzocht.
Naar dat meisje met het stralende gezicht waarvan ik [Db] onbewust was gaan houden.
Zoals je van een [Ab] goede vriend of vriendin kan gaan houden.
[Ebm] _ _ _ Mevrouw, ik weet zeker dat het gezicht van [Ab] Lia dat mij de laatste dagen niet heeft losgelaten, mij nog heel lang zal bijblijven. _ _ _
[Db] _ _ _ _ _ [Ab] _ _ _
Deze _ _ foto hebben ze zelf nooit gezien.
Die hebben ze voor de vrienden laten maken.
Ze was 19.
_ _ _ Twee dagen voor de overleiding is die _ _ gemaakt.
Zelf hebben ze nooit [Db] gezien. _
_ _ _ [Ab] _ _ _ Na een jaar kwam dan de brief _ van het plaatje dat hij een liedje voor haar had geschreven.
Dat ons ontzettend ontroerde. _
_ _ Beste mevrouw, u zult het misschien wel een beetje vreemd vinden om zomaar weer eens een brief van mij te krijgen.
Het is namelijk zo dat ik al een tijdje geleden een liedje heb geschreven ter nagedachtenis aan Lia.
_ _ _ Ik heb getracht de machteloze [Abm] wanhoop tot uiting te brengen die een mens voelt als iemand uit zijn gezichtsring wordt weggerukt.
Zonder dat je er ook maar iets aan kunt doen.
_ _ Het is erg he, dat hij dat zoveel jaar zozeer doet. _ _ _ _ _
_ _ _ _ Het is echt altijd verdriet, sla ik nou echt niet door. _ _ _ _ _
_ _ _ Hier _ _ _ is Lia.
_ In het begin heette het ook nog Song at the end of a life.
_ _ How do you feel _ watching a rose [Eb] carefully rocked by the wind?
Show [Abm] me your eyes watching that rose killed by a force you [Ab] can't fight.
_ _ _ [Db] _
_ _ _ _ [Ab] _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ [Eb]
Ik heb de demo versie aan de moeder van Lia laten horen.
[Ab] Toen heb ik gevraagd, ja maar [Dbm] _ als wij dit gaan opnemen en het komt op de radio, _ _ kunt u dat dan aan?
_ En toen zei ze ja ik denk het wel, maar er moet niet een publiciteitscircus om me heen komen.
Dus ik heb toen beloofd om dat _ _ _ _ stil te houden.
Ik werkte toen met mijn zusje in Onderdijk op een confectie atelier. _
En toen _ daar later werkte ik daar dus alleen en toen kwam dat plaatje allemaal voor de radio _ onder mijn werk door.
Dus ja, ik mocht niet _ _ laten blijken dat het van ons Lia was.
_ Dat het [Db] niet een stuntverhaal zou worden, maar dat wilde mijn mama beslist niet.
_ _ _ [Ab] _ _ [Eb] Op een gegeven moment, als je dat de [Ab] eerste keer voor de [Dbm] radio hoort, dat gaf een heel dubbel [Eb] gevoel.
En zeker toen het [Ab] onze eerste nummer één hit werd, [Db] ja dan is het natuurlijk een soort [Ab] euforie.
En aan de andere kant heeft dat liedje natuurlijk een hele tragische achtergrond. _ _
Opnieuw bereikt de [Eb] Nederlandse groep met een compositie van eigen hand de [Ab] eerste plaats.
Lia levert de kerts hun eerste gouden plaat op. _
_ _ _ _ _ _ _ [Db] _
_ Wat ik heel [Ab] mooi vond, wat _ de moeder van Lia mij vertelde, jij hebt mij Lia een levend monument gegeven.
En dat _ _ vond ik [E] heel mooi, dat ontroerde mij enorm. _ _
_ _ Een mooi monument was het. _
En nog steeds, als ik het liedje hoor, denk ik, nou ze denken toch nog even iets anders.
_ Daar ben ik trots op. _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ [B] _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ Volendam 29 november _ 1967.
_ _ Mevrouw, ik weet niet goed hoe ik deze brief moet beginnen.
U kent ons niet en wij, dat zijn de Ketsert Volendam, kennen u niet.
Maar ik schrijf deze brief omdat [Dbm] Lia en wij [Ab] elkaar wel kenden.
En ik [Ebm] probeer iets over te brengen [Ab] van wat wij voelden toen wij het [Eb] verschrikkelijke nieuws hoorden.
_ _ _ [Ab] _ _ _ _
_ [Eb] _ _ _ _ [Ab] _ _ _
_ _ [Cm] MUZIEK
_ _ _ [Db] _
_ _ _ _ [Ab] _ _ _ _
_ _ _ [Eb] _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ [G] _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ Wij kenden haar van een groepje fans, een stuk of 4 of 5 meisjes van dezelfde leeftijd.
We [Ab] waren er een beetje mee aan het dollen met [Am] die meiden.
Lia was een van de leukste meiden, vond ik.
Een mooie Noord-Hollandse derner.
Ze was altijd een hele grote Kets-fan.
En ze ging met vriendinnen uit het dorp waar ze _ alle dagen mee naar school ging. _
_ _ Na de werk later ging ze altijd de Kets achterna overal naartoe.
[Ab] Foto's die Lia _ kreeg van de Kets met de handtekeningen erop [Eb] van de jongens toen.
Daar [Ab] was ze zo trots op. _ _ _ _
[Cm] _ _ _ [Db] _ _ _ _ _
[Ab] _ _ _ _ _ _ _ _
_ [Eb] _ _ _ _ [Ab] _ _ _
Zondagavond heb ik mij dikkels op betrapt dat ik onder het spelen de zaal afzocht.
Naar dat meisje met het stralende gezicht waarvan ik [Db] onbewust was gaan houden.
Zoals je van een [Ab] goede vriend of vriendin kan gaan houden.
[Ebm] _ _ _ Mevrouw, ik weet zeker dat het gezicht van [Ab] Lia dat mij de laatste dagen niet heeft losgelaten, mij nog heel lang zal bijblijven. _ _ _
[Db] _ _ _ _ _ [Ab] _ _ _
Deze _ _ foto hebben ze zelf nooit gezien.
Die hebben ze voor de vrienden laten maken.
Ze was 19.
_ _ _ Twee dagen voor de overleiding is die _ _ gemaakt.
Zelf hebben ze nooit [Db] gezien. _
_ _ _ [Ab] _ _ _ Na een jaar kwam dan de brief _ van het plaatje dat hij een liedje voor haar had geschreven.
Dat ons ontzettend ontroerde. _
_ _ Beste mevrouw, u zult het misschien wel een beetje vreemd vinden om zomaar weer eens een brief van mij te krijgen.
Het is namelijk zo dat ik al een tijdje geleden een liedje heb geschreven ter nagedachtenis aan Lia.
_ _ _ Ik heb getracht de machteloze [Abm] wanhoop tot uiting te brengen die een mens voelt als iemand uit zijn gezichtsring wordt weggerukt.
Zonder dat je er ook maar iets aan kunt doen.
_ _ Het is erg he, dat hij dat zoveel jaar zozeer doet. _ _ _ _ _
_ _ _ _ Het is echt altijd verdriet, sla ik nou echt niet door. _ _ _ _ _
_ _ _ Hier _ _ _ is Lia.
_ In het begin heette het ook nog Song at the end of a life.
_ _ How do you feel _ watching a rose [Eb] carefully rocked by the wind?
Show [Abm] me your eyes watching that rose killed by a force you [Ab] can't fight.
_ _ _ [Db] _
_ _ _ _ [Ab] _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ [Eb]
Ik heb de demo versie aan de moeder van Lia laten horen.
[Ab] Toen heb ik gevraagd, ja maar [Dbm] _ als wij dit gaan opnemen en het komt op de radio, _ _ kunt u dat dan aan?
_ En toen zei ze ja ik denk het wel, maar er moet niet een publiciteitscircus om me heen komen.
Dus ik heb toen beloofd om dat _ _ _ _ stil te houden.
Ik werkte toen met mijn zusje in Onderdijk op een confectie atelier. _
En toen _ daar later werkte ik daar dus alleen en toen kwam dat plaatje allemaal voor de radio _ onder mijn werk door.
Dus ja, ik mocht niet _ _ laten blijken dat het van ons Lia was.
_ Dat het [Db] niet een stuntverhaal zou worden, maar dat wilde mijn mama beslist niet.
_ _ _ [Ab] _ _ [Eb] Op een gegeven moment, als je dat de [Ab] eerste keer voor de [Dbm] radio hoort, dat gaf een heel dubbel [Eb] gevoel.
En zeker toen het [Ab] onze eerste nummer één hit werd, [Db] ja dan is het natuurlijk een soort [Ab] euforie.
En aan de andere kant heeft dat liedje natuurlijk een hele tragische achtergrond. _ _
Opnieuw bereikt de [Eb] Nederlandse groep met een compositie van eigen hand de [Ab] eerste plaats.
Lia levert de kerts hun eerste gouden plaat op. _
_ _ _ _ _ _ _ [Db] _
_ Wat ik heel [Ab] mooi vond, wat _ de moeder van Lia mij vertelde, jij hebt mij Lia een levend monument gegeven.
En dat _ _ vond ik [E] heel mooi, dat ontroerde mij enorm. _ _
_ _ Een mooi monument was het. _
En nog steeds, als ik het liedje hoor, denk ik, nou ze denken toch nog even iets anders.
_ Daar ben ik trots op. _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ [B] _ _ _