Chords for Jesaja 53 - Christian Verwoerd
Tempo:
74.95 bpm
Chords used:
D
A
E
F#m
F#
Tuning:Standard Tuning (EADGBE)Capo:+0fret
Start Jamming...
[A]
[D] [F#]
[D] [A] [E]
[D]
[A]
Als een lood kwam hij op [D] voor Gods aangezicht, [A] een woord door die indore [D] grond ontkist.
[A] En hij had geen gedachten [D] of heerlijkheid, [A] hij had geen aanzien die [D] bewondering wekt.
[E] Door mensen veracht en [D] [A] verlaten, [E] met ziekten en verdriet was [D] hij vertrouwd.
Een [E] man voor wie men het [D] gezicht [A]
verbergd, [E] hij werd door [F#m] ons gemeenacht en [D] veracht.
[A] En toch, onze ziekten heeft hij op zich genomen.
Al ons leed [D] vroeg hij, al ons leed [A] vroeg hij.
[D] [A]
[F#m] Maar [A] wij zagen hem als een [D] verstoten mens, [A] als iemand die door God [D] vernederd werd.
[A] En om al onze zonden [D] werd hij door God, [A] dat hij verbreizelt werd was [D] onze schuld.
[E] De straf die ons vrede [D] brengt [A] was op hem, [G#m] zijn striemen [F#m] boden ons [D] genezen haar.
[E] Wij liepen verloren [D] als [A] apenbrand, [E] een ieder [F#m] van ons ging zijn [D] eigen weg.
[A] [D]
[A] En toch, heeft de Heer onze schuld alleen op hem gelegd, onze straf [D] droeg hij.
[A] [D]
[A]
Hij verzette zich niet toen hij werd bespot, hij deed zijn mond niet open, hij [D] zei niets.
[A]
Als een schaap dat zich stilhoudt voor wie [A] hem scheert, zo bleef hij stil en sprak geen [D] enkel woord.
[E] Zo werd hij veroordeeld [D] en [A]
weggeleid, [E] het vornis was [F#m] geen rechtvaardig [D] besluit.
[A]
[E] Maar wie in zijn tijd heeft [D] dat [A]
opgemerkt, [E] hij werd [F#m] verwijderd van de [D] levenden.
[A]
[E] [A] En zo, om [D] de schuld van het volk is hij [A] geslagen, onze schuld [D] droeg hij.
Onze schuld [A] droeg hij.
En zo, om [Bm] de schuld van het volk is hij [A] geslagen, onze schuld [D] droeg hij.
Onze schuld [A] droeg hij.
[D] Onze schuld [A] droeg hij.
[D] [A]
[D] [F#m]
[D] [F#]
[D] [A] [E]
[D]
[A]
Als een lood kwam hij op [D] voor Gods aangezicht, [A] een woord door die indore [D] grond ontkist.
[A] En hij had geen gedachten [D] of heerlijkheid, [A] hij had geen aanzien die [D] bewondering wekt.
[E] Door mensen veracht en [D] [A] verlaten, [E] met ziekten en verdriet was [D] hij vertrouwd.
Een [E] man voor wie men het [D] gezicht [A]
verbergd, [E] hij werd door [F#m] ons gemeenacht en [D] veracht.
[A] En toch, onze ziekten heeft hij op zich genomen.
Al ons leed [D] vroeg hij, al ons leed [A] vroeg hij.
[D] [A]
[F#m] Maar [A] wij zagen hem als een [D] verstoten mens, [A] als iemand die door God [D] vernederd werd.
[A] En om al onze zonden [D] werd hij door God, [A] dat hij verbreizelt werd was [D] onze schuld.
[E] De straf die ons vrede [D] brengt [A] was op hem, [G#m] zijn striemen [F#m] boden ons [D] genezen haar.
[E] Wij liepen verloren [D] als [A] apenbrand, [E] een ieder [F#m] van ons ging zijn [D] eigen weg.
[A] [D]
[A] En toch, heeft de Heer onze schuld alleen op hem gelegd, onze straf [D] droeg hij.
[A] [D]
[A]
Hij verzette zich niet toen hij werd bespot, hij deed zijn mond niet open, hij [D] zei niets.
[A]
Als een schaap dat zich stilhoudt voor wie [A] hem scheert, zo bleef hij stil en sprak geen [D] enkel woord.
[E] Zo werd hij veroordeeld [D] en [A]
weggeleid, [E] het vornis was [F#m] geen rechtvaardig [D] besluit.
[A]
[E] Maar wie in zijn tijd heeft [D] dat [A]
opgemerkt, [E] hij werd [F#m] verwijderd van de [D] levenden.
[A]
[E] [A] En zo, om [D] de schuld van het volk is hij [A] geslagen, onze schuld [D] droeg hij.
Onze schuld [A] droeg hij.
En zo, om [Bm] de schuld van het volk is hij [A] geslagen, onze schuld [D] droeg hij.
Onze schuld [A] droeg hij.
[D] Onze schuld [A] droeg hij.
[D] [A]
[D] [F#m]
Key:
D
A
E
F#m
F#
D
A
E
_ _ _ _ _ [A] _ _ _
_ _ [D] _ _ _ [F#] _ _ _
[D] _ [A] _ _ _ _ [E] _ _ _
_ [D] _ _ _ _ _ _ _
_ [A] _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
Als een lood kwam hij op [D] voor Gods _ aangezicht, [A] een woord door die indore [D] grond ontkist.
[A] En hij had geen gedachten [D] of _ heerlijkheid, [A] hij had geen aanzien die [D] bewondering wekt. _
[E] Door mensen veracht en [D] _ [A] verlaten, [E] met ziekten en verdriet was [D] hij vertrouwd. _
Een [E] man voor wie men het [D] gezicht [A]
verbergd, [E] hij werd door [F#m] ons gemeenacht en [D] veracht. _
_ _ _ _ [A] En toch, onze ziekten heeft hij op zich genomen. _
_ _ Al ons leed [D] vroeg hij, _ _ _ al ons leed [A] vroeg hij. _
_ _ [D] _ _ _ [A] _ _ _
_ [F#m] _ _ Maar [A] wij zagen hem als een [D] _ verstoten mens, [A] als iemand die door God [D] vernederd werd.
_ [A] En om al onze zonden [D] werd hij door God, [A] dat hij verbreizelt werd was [D] onze schuld.
_ [E] De straf die ons vrede [D] brengt [A] was op hem, [G#m] zijn striemen [F#m] boden ons [D] genezen haar.
_ [E] Wij liepen verloren [D] als _ [A] apenbrand, [E] een ieder [F#m] van ons ging zijn [D] eigen weg.
[A] _ _ _ [D] _ _
[A] En toch, heeft de Heer onze schuld alleen op hem gelegd, _ _ onze straf [D] droeg hij. _ _ _ _ _
_ [A] _ _ _ _ [D] _ _ _
_ [A] _ _ _ _ _ _ _
Hij verzette zich niet toen hij werd bespot, hij deed zijn mond niet open, hij [D] zei niets.
[A] _
Als een schaap dat zich stilhoudt voor wie [A] hem scheert, zo bleef hij stil en sprak geen [D] enkel woord. _
[E] Zo werd hij veroordeeld [D] en _ [A]
weggeleid, [E] het vornis was [F#m] geen rechtvaardig [D] besluit.
[A] _ _
[E] Maar wie in zijn tijd heeft [D] dat _ [A]
opgemerkt, [E] hij werd [F#m] verwijderd van de [D] levenden.
[A] _
_ _ [E] _ _ [A] En zo, om [D] de schuld van het volk is hij [A] geslagen, _ _ _ onze schuld [D] droeg hij. _
_ _ Onze schuld [A] droeg hij. _
_ _ _ En _ zo, om [Bm] de schuld van het volk is hij [A] geslagen, _ _ _ onze schuld [D] droeg hij. _
_ _ Onze schuld [A] droeg hij. _
_ [D] _ Onze schuld [A] droeg hij. _
_ [D] _ _ _ _ [A] _ _ _
_ [D] _ _ _ _ [F#m] _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
_ _ [D] _ _ _ [F#] _ _ _
[D] _ [A] _ _ _ _ [E] _ _ _
_ [D] _ _ _ _ _ _ _
_ [A] _ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _
Als een lood kwam hij op [D] voor Gods _ aangezicht, [A] een woord door die indore [D] grond ontkist.
[A] En hij had geen gedachten [D] of _ heerlijkheid, [A] hij had geen aanzien die [D] bewondering wekt. _
[E] Door mensen veracht en [D] _ [A] verlaten, [E] met ziekten en verdriet was [D] hij vertrouwd. _
Een [E] man voor wie men het [D] gezicht [A]
verbergd, [E] hij werd door [F#m] ons gemeenacht en [D] veracht. _
_ _ _ _ [A] En toch, onze ziekten heeft hij op zich genomen. _
_ _ Al ons leed [D] vroeg hij, _ _ _ al ons leed [A] vroeg hij. _
_ _ [D] _ _ _ [A] _ _ _
_ [F#m] _ _ Maar [A] wij zagen hem als een [D] _ verstoten mens, [A] als iemand die door God [D] vernederd werd.
_ [A] En om al onze zonden [D] werd hij door God, [A] dat hij verbreizelt werd was [D] onze schuld.
_ [E] De straf die ons vrede [D] brengt [A] was op hem, [G#m] zijn striemen [F#m] boden ons [D] genezen haar.
_ [E] Wij liepen verloren [D] als _ [A] apenbrand, [E] een ieder [F#m] van ons ging zijn [D] eigen weg.
[A] _ _ _ [D] _ _
[A] En toch, heeft de Heer onze schuld alleen op hem gelegd, _ _ onze straf [D] droeg hij. _ _ _ _ _
_ [A] _ _ _ _ [D] _ _ _
_ [A] _ _ _ _ _ _ _
Hij verzette zich niet toen hij werd bespot, hij deed zijn mond niet open, hij [D] zei niets.
[A] _
Als een schaap dat zich stilhoudt voor wie [A] hem scheert, zo bleef hij stil en sprak geen [D] enkel woord. _
[E] Zo werd hij veroordeeld [D] en _ [A]
weggeleid, [E] het vornis was [F#m] geen rechtvaardig [D] besluit.
[A] _ _
[E] Maar wie in zijn tijd heeft [D] dat _ [A]
opgemerkt, [E] hij werd [F#m] verwijderd van de [D] levenden.
[A] _
_ _ [E] _ _ [A] En zo, om [D] de schuld van het volk is hij [A] geslagen, _ _ _ onze schuld [D] droeg hij. _
_ _ Onze schuld [A] droeg hij. _
_ _ _ En _ zo, om [Bm] de schuld van het volk is hij [A] geslagen, _ _ _ onze schuld [D] droeg hij. _
_ _ Onze schuld [A] droeg hij. _
_ [D] _ Onze schuld [A] droeg hij. _
_ [D] _ _ _ _ [A] _ _ _
_ [D] _ _ _ _ [F#m] _ _ _
_ _ _ _ _ _ _ _