Uzależnienia Chords by E V
Tempo:
134.9 bpm
Chords used:
Fm
Ab
Db
G
F
Tuning:Standard Tuning (EADGBE)Capo:+0fret
Start Jamming...
Dobra, [Fm] jesteś gotowy?
No chyba tak
Więc opisz mi teraz wszystko.
Od [Ab] początku.
Wszystko [Ab] przechodziłeś, jakie emocje ci towarzyszyły, [Fm] jaki ból czułeś.
[Db]
Najlepiej od czasu, [G] gdy byłeś dzieckiem, aż do teraz.
Muszę?
Musisz.
[Fm]
Dobra.
Wracasz do domu po szkole, godzina 16, ten jesienny wieczór.
Niebo jest piękne, jak zachodzi słońce, zanim jeszcze [Ab] zerkniesz na nie.
Pani poniżyła w klasie, mówiła o tobie, że nie masz [Db]
talentu.
[Fm] Mama się znów kłóci, z tatą to boli tak bardzo, choć jesteś dzieciakiem.
To wszystko wchodzi na balnię, na chacie u zioma [G] jest wszystko inaczej.
[Fm] Lecz pamiętaj, pozory mylą [Db] i nie wiesz sam, co tam się dzieje [Ab] naprawdę.
Jak masz u tego [F] u dziec, [Fm] ledwo o co pisać nie umiesz.
Nie wiesz, jak u dziec, myślami od strachu, co wbite jak felflon.
Słyszałeś o narkotikach, lecz mama [Ab] mówiła, że złe są.
Bar u ziomali zaprasza na [Fm] grę, w sumie to ci szkodzi [F]
wejść.
Włączając komputer odkryłeś krainę, gdzie znika ten jebany [Fm] stres.
Gdzie wcielasz się w fikcyjną postać.
W końcu czujesz [A] szulgę, tą której nie mogłeś [Ab]
doznać.
Gdzie rozmowa jest taka prosta.
[Db]
[F] W końcu coś wychodzi, [G] nie chcesz się z tym nigdy [Fm]
rozstać.
Lecz w końcu mama to zauważyła, że siedzisz tam całymi [C] dniami.
[Fm] Boi się o twoje uzależnienia, [Db] więc wymyśla [Ab] przeróżne kary.
Czujesz, że ktoś cię wyrywa z utopii, z twojej [F] cudownej oazy.
Nie wiesz jak masz mamy, to wytłumacz, [G] więc wydzierasz jako [Fm] bentany.
I gdzie to jest, [Ab]
gdzie [Db] mogę
[G] czuć się bezpiecznie.
[Fm]
Nie wiesz jak uciec myślami od strachu, co wbite jak [G] węflon.
[F] Słyszałeś o narkotykach, lecz mama mówiła, że [Ab] z lesą.
Baru ziomali zaprasza na grę, w sumie to ci szkodzi [F] wejść.
Włączając komputer odkryłeś krainę, gdzie znika ten jebany [Fm] stres.
Gdzie wcielasz się w fikcyjną postać.
W końcu czujesz [Ab] kobietą, której nie mogłeś doznać.
Gdzie rozmowa jest taka prosta.
[Db]
W [Fm] końcu coś wychodzi, nie chcesz się z tym zderzysnąć.
Miałeś mak z 12 lat, czułeś, że [G] coś jest nie [Eb] tak.
Kiedy boli, [F] boli, boli rana, którą [Db] zrobił świat.
[Ab] Wtedy jeszcze życia znak, na podwórku cały czas.
Nikt nie robił, [G] robił na złość, a przynajmniej nie aż tak.
[Fm] Jak byś opisał te czasy?
W paru słowach.
I czy za nimi tęsknisz?
No nie wiem.
Na pewno [Ab] niewinność, bezproblemowość, mniejsze pojmowanie świata.
O, [G] skutkowałem mniejszym strachem i bólem.
Czy [Fm] tęsknię?
Tak, pewnie, że tak.
A czy zamieniłbym je z tym, co jest teraz?
Musiałbym się zastanowić.
Tyle [Db] wystarczy?
[Ab] Tak, pewnie, że tak.
Idziemy dalej.
Okej.
[Db] [G] [N]
No chyba tak
Więc opisz mi teraz wszystko.
Od [Ab] początku.
Wszystko [Ab] przechodziłeś, jakie emocje ci towarzyszyły, [Fm] jaki ból czułeś.
[Db]
Najlepiej od czasu, [G] gdy byłeś dzieckiem, aż do teraz.
Muszę?
Musisz.
[Fm]
Dobra.
Wracasz do domu po szkole, godzina 16, ten jesienny wieczór.
Niebo jest piękne, jak zachodzi słońce, zanim jeszcze [Ab] zerkniesz na nie.
Pani poniżyła w klasie, mówiła o tobie, że nie masz [Db]
talentu.
[Fm] Mama się znów kłóci, z tatą to boli tak bardzo, choć jesteś dzieciakiem.
To wszystko wchodzi na balnię, na chacie u zioma [G] jest wszystko inaczej.
[Fm] Lecz pamiętaj, pozory mylą [Db] i nie wiesz sam, co tam się dzieje [Ab] naprawdę.
Jak masz u tego [F] u dziec, [Fm] ledwo o co pisać nie umiesz.
Nie wiesz, jak u dziec, myślami od strachu, co wbite jak felflon.
Słyszałeś o narkotikach, lecz mama [Ab] mówiła, że złe są.
Bar u ziomali zaprasza na [Fm] grę, w sumie to ci szkodzi [F]
wejść.
Włączając komputer odkryłeś krainę, gdzie znika ten jebany [Fm] stres.
Gdzie wcielasz się w fikcyjną postać.
W końcu czujesz [A] szulgę, tą której nie mogłeś [Ab]
doznać.
Gdzie rozmowa jest taka prosta.
[Db]
[F] W końcu coś wychodzi, [G] nie chcesz się z tym nigdy [Fm]
rozstać.
Lecz w końcu mama to zauważyła, że siedzisz tam całymi [C] dniami.
[Fm] Boi się o twoje uzależnienia, [Db] więc wymyśla [Ab] przeróżne kary.
Czujesz, że ktoś cię wyrywa z utopii, z twojej [F] cudownej oazy.
Nie wiesz jak masz mamy, to wytłumacz, [G] więc wydzierasz jako [Fm] bentany.
I gdzie to jest, [Ab]
gdzie [Db] mogę
[G] czuć się bezpiecznie.
[Fm]
Nie wiesz jak uciec myślami od strachu, co wbite jak [G] węflon.
[F] Słyszałeś o narkotykach, lecz mama mówiła, że [Ab] z lesą.
Baru ziomali zaprasza na grę, w sumie to ci szkodzi [F] wejść.
Włączając komputer odkryłeś krainę, gdzie znika ten jebany [Fm] stres.
Gdzie wcielasz się w fikcyjną postać.
W końcu czujesz [Ab] kobietą, której nie mogłeś doznać.
Gdzie rozmowa jest taka prosta.
[Db]
W [Fm] końcu coś wychodzi, nie chcesz się z tym zderzysnąć.
Miałeś mak z 12 lat, czułeś, że [G] coś jest nie [Eb] tak.
Kiedy boli, [F] boli, boli rana, którą [Db] zrobił świat.
[Ab] Wtedy jeszcze życia znak, na podwórku cały czas.
Nikt nie robił, [G] robił na złość, a przynajmniej nie aż tak.
[Fm] Jak byś opisał te czasy?
W paru słowach.
I czy za nimi tęsknisz?
No nie wiem.
Na pewno [Ab] niewinność, bezproblemowość, mniejsze pojmowanie świata.
O, [G] skutkowałem mniejszym strachem i bólem.
Czy [Fm] tęsknię?
Tak, pewnie, że tak.
A czy zamieniłbym je z tym, co jest teraz?
Musiałbym się zastanowić.
Tyle [Db] wystarczy?
[Ab] Tak, pewnie, że tak.
Idziemy dalej.
Okej.
[Db] [G] [N]
Key:
Fm
Ab
Db
G
F
Fm
Ab
Db
_ _ Dobra, [Fm] jesteś gotowy?
No chyba tak_
Więc opisz mi teraz wszystko.
Od [Ab] początku.
Wszystko [Ab] przechodziłeś, jakie emocje ci towarzyszyły, [Fm] jaki ból czułeś.
[Db]
Najlepiej od czasu, [G] gdy byłeś dzieckiem, aż do teraz.
Muszę?
Musisz.
[Fm]
Dobra.
Wracasz do domu po szkole, godzina 16, ten jesienny wieczór.
Niebo jest piękne, jak zachodzi słońce, zanim jeszcze [Ab] zerkniesz na nie.
Pani poniżyła w klasie, mówiła o tobie, że nie masz [Db]
talentu.
[Fm] Mama się znów kłóci, z tatą to boli tak bardzo, choć jesteś dzieciakiem.
To wszystko wchodzi na balnię, na chacie u zioma [G] jest wszystko inaczej.
[Fm] Lecz pamiętaj, pozory mylą [Db] i nie wiesz sam, co tam się dzieje [Ab] naprawdę.
_ Jak masz u tego [F] u dziec, [Fm] ledwo o co _ pisać nie umiesz.
Nie wiesz, jak u dziec, myślami od strachu, co wbite jak felflon. _
_ Słyszałeś o narkotikach, lecz mama [Ab] mówiła, że złe są.
Bar u ziomali zaprasza na [Fm] grę, w sumie to ci szkodzi [F]
wejść.
Włączając komputer odkryłeś krainę, gdzie znika ten jebany [Fm] stres.
Gdzie wcielasz się w fikcyjną postać. _
W końcu czujesz [A] szulgę, tą której nie mogłeś [Ab]
doznać.
Gdzie rozmowa jest taka _ prosta.
[Db] _
[F] W końcu coś wychodzi, [G] nie chcesz się z tym nigdy [Fm]
rozstać.
Lecz w końcu mama to zauważyła, że siedzisz tam całymi [C] dniami.
[Fm] Boi się o twoje uzależnienia, [Db] więc wymyśla [Ab] przeróżne kary.
Czujesz, że ktoś cię wyrywa z utopii, z twojej [F] cudownej oazy.
Nie wiesz jak masz mamy, to wytłumacz, [G] więc wydzierasz jako [Fm] bentany.
I _ gdzie to _ jest, _ _ _ _ [Ab] _ _
_ _ gdzie [Db] mogę _ _
[G] czuć się _ _ bezpiecznie.
[Fm] _
Nie wiesz jak uciec myślami od strachu, co wbite jak [G] węflon.
_ [F] Słyszałeś o narkotykach, lecz mama mówiła, że [Ab] z lesą.
Baru ziomali zaprasza na grę, w sumie to ci szkodzi [F] wejść.
Włączając komputer odkryłeś krainę, gdzie znika ten jebany [Fm] stres.
Gdzie wcielasz się w fikcyjną _ _ postać.
W końcu czujesz [Ab] kobietą, której nie mogłeś doznać.
Gdzie rozmowa jest taka prosta.
_ [Db]
W [Fm] końcu coś wychodzi, nie chcesz się z tym zderzysnąć.
Miałeś mak z 12 lat, czułeś, że [G] coś jest nie [Eb] tak.
Kiedy boli, [F] boli, boli rana, którą [Db] zrobił świat.
[Ab] Wtedy jeszcze życia znak, na podwórku cały czas.
Nikt nie robił, [G] robił na złość, a przynajmniej nie aż tak.
[Fm] Jak byś opisał te czasy?
W paru słowach.
I czy za nimi tęsknisz?
No nie wiem.
Na pewno [Ab] niewinność, bezproblemowość, mniejsze pojmowanie świata.
O, [G] _ skutkowałem mniejszym strachem i bólem.
Czy [Fm] tęsknię?
Tak, pewnie, że tak.
A czy zamieniłbym je z tym, co jest teraz?
Musiałbym się zastanowić.
Tyle [Db] wystarczy?
[Ab] Tak, pewnie, że tak.
Idziemy dalej.
Okej. _ _
[Db] _ _ _ [G] _ _ _ _ [N] _
No chyba tak_
Więc opisz mi teraz wszystko.
Od [Ab] początku.
Wszystko [Ab] przechodziłeś, jakie emocje ci towarzyszyły, [Fm] jaki ból czułeś.
[Db]
Najlepiej od czasu, [G] gdy byłeś dzieckiem, aż do teraz.
Muszę?
Musisz.
[Fm]
Dobra.
Wracasz do domu po szkole, godzina 16, ten jesienny wieczór.
Niebo jest piękne, jak zachodzi słońce, zanim jeszcze [Ab] zerkniesz na nie.
Pani poniżyła w klasie, mówiła o tobie, że nie masz [Db]
talentu.
[Fm] Mama się znów kłóci, z tatą to boli tak bardzo, choć jesteś dzieciakiem.
To wszystko wchodzi na balnię, na chacie u zioma [G] jest wszystko inaczej.
[Fm] Lecz pamiętaj, pozory mylą [Db] i nie wiesz sam, co tam się dzieje [Ab] naprawdę.
_ Jak masz u tego [F] u dziec, [Fm] ledwo o co _ pisać nie umiesz.
Nie wiesz, jak u dziec, myślami od strachu, co wbite jak felflon. _
_ Słyszałeś o narkotikach, lecz mama [Ab] mówiła, że złe są.
Bar u ziomali zaprasza na [Fm] grę, w sumie to ci szkodzi [F]
wejść.
Włączając komputer odkryłeś krainę, gdzie znika ten jebany [Fm] stres.
Gdzie wcielasz się w fikcyjną postać. _
W końcu czujesz [A] szulgę, tą której nie mogłeś [Ab]
doznać.
Gdzie rozmowa jest taka _ prosta.
[Db] _
[F] W końcu coś wychodzi, [G] nie chcesz się z tym nigdy [Fm]
rozstać.
Lecz w końcu mama to zauważyła, że siedzisz tam całymi [C] dniami.
[Fm] Boi się o twoje uzależnienia, [Db] więc wymyśla [Ab] przeróżne kary.
Czujesz, że ktoś cię wyrywa z utopii, z twojej [F] cudownej oazy.
Nie wiesz jak masz mamy, to wytłumacz, [G] więc wydzierasz jako [Fm] bentany.
I _ gdzie to _ jest, _ _ _ _ [Ab] _ _
_ _ gdzie [Db] mogę _ _
[G] czuć się _ _ bezpiecznie.
[Fm] _
Nie wiesz jak uciec myślami od strachu, co wbite jak [G] węflon.
_ [F] Słyszałeś o narkotykach, lecz mama mówiła, że [Ab] z lesą.
Baru ziomali zaprasza na grę, w sumie to ci szkodzi [F] wejść.
Włączając komputer odkryłeś krainę, gdzie znika ten jebany [Fm] stres.
Gdzie wcielasz się w fikcyjną _ _ postać.
W końcu czujesz [Ab] kobietą, której nie mogłeś doznać.
Gdzie rozmowa jest taka prosta.
_ [Db]
W [Fm] końcu coś wychodzi, nie chcesz się z tym zderzysnąć.
Miałeś mak z 12 lat, czułeś, że [G] coś jest nie [Eb] tak.
Kiedy boli, [F] boli, boli rana, którą [Db] zrobił świat.
[Ab] Wtedy jeszcze życia znak, na podwórku cały czas.
Nikt nie robił, [G] robił na złość, a przynajmniej nie aż tak.
[Fm] Jak byś opisał te czasy?
W paru słowach.
I czy za nimi tęsknisz?
No nie wiem.
Na pewno [Ab] niewinność, bezproblemowość, mniejsze pojmowanie świata.
O, [G] _ skutkowałem mniejszym strachem i bólem.
Czy [Fm] tęsknię?
Tak, pewnie, że tak.
A czy zamieniłbym je z tym, co jest teraz?
Musiałbym się zastanowić.
Tyle [Db] wystarczy?
[Ab] Tak, pewnie, że tak.
Idziemy dalej.
Okej. _ _
[Db] _ _ _ [G] _ _ _ _ [N] _