Chords for Fragment: Marjolijn van Kooten bij PAUW

Nou, ik heb het meestal in mijn conferenties over hele gewone alledaagse dingen.
En die maak ik dan geestig.
En verder heb ik nogal een negatieve levenshouding.
Een negatieve levenshouding?
Heb je die ook echt of is dat gespeld?
Nee, die heb ik echt.
Wat is er nu bijvoorbeeld dat je denkt, was ik hier maar niet?
Nee, dat heb ik nu niet eerlijk gezegd.
Ik voel me vrij positief.
Oké.
Ik hoorde dat jij_
Ja, zo gek.
Ik schrik er ook van.
Ik begrijp dat jij ook een angststoornis hebt.
Ja, dat klopt.
Waar ben je bang voor?
Nou, dat kan ik niet even in twee minuten uitleggen.
Maar ik ben vooral in de kern bang om een paniekaanval te krijgen.
Dus het is eigenlijk een vicieuze cirkel van angst voor de angst.
O.
Maar_
Dat lijkt mij best onhandig als je op het podium staat.
Ja, dat is ook zo.
Alleen met optreden heb ik het niet.
Voor mij is het toneel juist een angstvrije zone.
Ik heb het meer in het dagelijks leven.
En optreden vind ik juist vrijheid.
Wat doe je in het dagelijks leven?
Optreden.
O ja, nou, dan heb je er dus geen_
Die verre is me rot, toch?
Daar heb je nergens last van, toch?
Ja, maar je houdt ook je inspiratie, heb je me vorige keer verteld_
toch ook tragiek uit je eigen leven?
Ja, zeker.
Kijk, ik ben natuurlijk niet vol goede moed begonnen met optreden.
Dat is gepaard gegaan met telefoontjes naar de psychiater_
en _ [Ab] voornemens om toch maar van 9 tot 5 een administratieve baan te gaan doen.
Maar uiteindelijk vind ik het optreden zo leuk_
dat dat opweegt tegen de spanning die er omheen zit.
We kijken even naar jou.
Een fragment uit het programma van jou.
Oh, één ding [G] nog.
Als u geen zin heeft om mee te zingen, gewoon niet doen.
[C] Nee, echt.
Maakt me helemaal niks uit.
Sterker nog, als ik zelf naar [G] het theater ga, dan denk ik_
ik zit hier in principe voor mijn rust.
[C] Met je meezinger.
Rotterop.
_ _ Nou, het heet levenslust.
_ _ _ _ En het gaat over het dagelijks leed. Eh, leven.
_ Elke morgen sta ik [Am] op, zai ik staan, dat is [Dm] overdreven.
Ik sleep me naar de douche en van je [G] langs zullen we [C] leven.
De moed zit in mijn schoenen [F] en mijn benen zijn van lood.
[C] Ik wil niet verder leven, maar ga vast nog lang niet bood.
[G] Dat heb ik [C] weer, mijn leven [C] valt zo tegen.
Dat heb ik weer, jongens, wat een pech.
_ _ Ja, het is misschien een beetje vervelend [F] als ik het zeg_
maar mijn eerste associatie is Begitte Kaandorp.
O ja, [N] dat hoor ik wel vaak.
Is het iemand die je kent?
Je bedoelt of ik haar programma's ken?
Ja, zeker.
Ben je door haar geïnspireerd ook?
Ja.
Door haar en Hans Dorstein ook heel erg.
Ja, daar zit ook dat [Ab] leed een beetje.
Ja.
[Eb] Ja, en dit liedje wat ik hier heb gezongen_
dat heb ik ooit geschreven als een echt serieuze tekst.
Toen heb ik er een carnavalsmelodie onder gedaan_
en toen bleek het heel geestig.
Maar het was eigenlijk een wanhopige [D] tekst.
En Martin neemt zo'n dame ermee, die zegt van_
ik heb er nog een leuke bij.
Ja, Martin heeft natuurlijk zelf _ jarenlang_
in de Nederlandse theaters geapenkooid met Wilfried de Jong.
_ Is [Ab] daarnaast nu ook heel erg bezig met het schrijven van films_
en acteert natuurlijk [C] nog in verschillende dingen.
Maar houdt zich ook bezig met de [N] talenten die hij regisseert.
En in dit geval, Marjolein heeft ook onder de regie van Martin gewerkt.
Ja.
Wat leer je dan bijvoorbeeld?
Nou, bijvoorbeeld om zulke contrasten te maken.
Van gooi er maar een carnavalsmelodie onder.
En vooral zoveel mogelijk, niet heel cliché, maar bij jezelf blijven.
Dus als je zenuwachtig bent, doe er dan maar wat mee.
Of ik sla vaak akkoorden verkeerd aan.
Dan zegt hij, buiten het al maar uit, vergroot het maar.
Dus ik loop dan ook weg van de piano en zeg ik, doe het ook niet meer.
Stomme gepiano altijd.
Ja, dan werkt het grappig in plaats van [C] in mijn nadeel.
Dus je eigen [E] geklunst eigenlijk iets uitvergroten om het daarmee_
Nou, het